ارتباط سبک دلبستگی کودکی و روابط عاشقانه بزرگسالی

پیوند عاطفی مادر با کودک مبنای تمام روابط بعدی است و دو عامل کیفیت و تداوم رابطه والدین با کودکان بر رشد دلبستگی تاثیر دارد . خاطرات بزرگسالی تا اندازه ای با تجربیات والد-فرزندی دوران کودکی شباهت دارند . تجربیات والد و فرزندی منفی می توانند به روابط بزرگسالی انتقال یابند و باعث شوند فرد باور کند که سزاوار محبت نیست و یا به همسر صمیمی نمی توان اعتماد کرد

ارتباط سبک دلبستگی کودکی و روابط عاشقانه بزرگسالی

بزرگسالانی که سابقه دلبستگی ایمن دارند ( صمیمی ، محبت آمیز و حمایت کننده ) این ایمنی را در رفتارشان نشان می دهند . آنها خود را به صورت افراد دوست داشتنی که به راحتی شناخته می شوند ، از صیمیت احساس خوشنودی می کنند و به ندرت از صمیمی شدن با کسی نگران و مضطرب می شوند ، در نظر می گیرند . این افراد مهم ترین رابطه عاشقانه خود را بر حسب اعتماد ، خشنودی و دوستی توصیف می کنند علاوه بر این رفتار آنها با همسرشان سازنده و حمایت کننده است . آنها برای تسلی یافتن و کمک گرفتن به همسر خود روی می آورند و فعالیت جنسی لذت بخش و رضایت بخشی دارند .